Zaterdag 9 januari 2016
HUISVLIJT
Jaap vertelt dat hij een reeds gebonden boek moet herbinden in leer, met ribben op een ronde rug, waarbij ook het bestaande schutblad in tact moet blijven. Een moeilijke opgave dus, zodat hij eerst maar eens ging experimenteren met het herbinden van een oud boek als een bandzetter met ronde rug en valse ribben.
Hij maakte een nieuwe band, plakte ribben van stukjes leer op de nog rechte rug, bekleedde de band met rexine en perste het geheel daarna af met émalène. Vervolgens heeft hij de rug in een rondhout gerond. Het ziet er op afstand goed uit, maar Jaap is niet tevreden met het resultaat. De rexine zit niet strak om de ribben geperst en Jaap vindt de kneep van de bandzetter toch niet passen bij een rug met ribben. Hij gaat dus nog een poging wagen met een imitatie Franse band.
Hij wil een goed opengaand boek realiseren, zonder kneep en met valse ribben en heeft o.a. de werkwijze gevolgd die Cambras beschrijft.
Ooit had hij eens een ingebonden jaargang Magnus op de kop getikt en bij het nu nauwkeurig bekijken van dit boek ontdekte hij dat ook dit boek geen kneep had, dus ging hij verder met zijn experimenten.


Ingebonden tijdschriften van Magnus 1916-1917.
De rug met valse ribben van dun leer heeft hij nu eerst goed afgeperst met émalène zodat de bekleding er strak omheen kwam en pas daarna heeft hij de rug rondgezet in een rondhout. Dit leverde een bevredigend resultaat.

Diverse experimenten van Jaap.
Jaap laat ons ook zijn fotoboek met onzichtbaar naaisel zien. Hij had de rugtitel met de printer op het linnen geprint. Dat gaf een mooi resultaat, maar nadat de print opgedroogd was, vervaagden de letters. Toen besloot hij die tekst als schaduw te gebruiken achter een foliedruk.
Voor de bekleding gebruikte hij gezeefdrukt linnen van Ars Ligandi uit Schiedam.

Fotoalbum met onzichtbaar naaisel gebonden door Jaap.
Ook zijn de buttonholeboeken van Jaap en Corrie klaar.

Buttonholeboek gebonden door Jaap.

Buttonholeboek gebonden door Corrie.

In het tijdschrift Vezel nr. 4 (35 ste jaargang, december 2015) staat het artikel papier verkreukeld tot stof, geschreven door Mariet Rankenberg. Uitgangspunt voor dit artikel was het werk van Koreaanse papierkunstenaars die natgemaakte lagen moerbeizijdepapier verkreukelen en op elkaar leggen waarbij de vezels aan elkaar hechten zonder gebruik van lijm. Dit zette de schrijfster van het artikel aan om te gaan experimenteren met zijdevloeipapier uit schoenendozen in combinatie met door ecoline gekleurde behangerslijm, waarbij zij het resultaat nog bewerkte met de naaimachine.
En dit alles inspireerde Corrie om ook aan de slag te gaan met papier, lijm, vezels, garen e.d. Zij werkte met diverse soorten papier die zij verkreukelde, scheurde en op een basispapier van handgeschept papier of printerpapier plakte, al of niet met andere materialen en soms afdekte met een zeer dun vlies.
bewerkte papieren

door

Corrie
Ik-Ine- had het artikel ook gelezen en het deed mij denken aan de momigamitechniek.
(zie verslag augustus 2012). We komen tot de slotsom dat deze technieken allemaal goed te combineren zijn om tot een verrassend resultaat te komen.

Corrie heeft ook nog twee kleine vouwboekjes gemaakt, waarvan één bekleed met bewerkt Tyvek.

Vouwboekjes van Corrie.

Platten bekleed met bewerkt Tyvek.
Ook ontwierp zij een mapje voor het bewaren van kaarten door papier te vouwen als envelopjes, die met lijm aan elkaar te verbinden en deze enveloppenstrook tussen twee platten te bevestigen. Met elastiek kan het mapje tenslotte gesloten worden.

Kaartenmapje ontworpen door Corrie.

Ik laat mijn met marmerpapier beplakte schutbladen zien die tot mijn grote ergernis vol kreukels en rimpels zitten. Zelfs de volgende katernbladen golven terwijl ik een dik plastic sheet tussen beplakte marmerblad en volgend blad heb gelegd. Nadat de eerste poging mislukt was waarbij ik de looprichting van marmerpapier en basispapier tegengesteld verlijmd had met mengsel van boekbinderslijm en stijfsel, probeerde ik een volgend stel met dezelfde looprichting en mengsel. Weer kreukels. Toen verlijmde ik marmer en basispapier alleen met boekbinderslijm. Ook dat gaf een triest resultaat. Na ettelijke pogingen waarbij ik ook langdurig persen afwisselde met kort persen en onder bezwaar laten drogen, gaf ik de moed op en nam mijn toevlucht tot permanente spuitlijm van 3M. Eindelijk had ik dan mooie strakke schutbladen. Tot mijn grote vreugde hoorde ik van Jaap en Bert dat ook zij geen resultaten zonder rimpeling hadden. Alleen Corrie kon perfect gladde schutbladen laten zien, terwijl zij exact hetzelfde gedaan had als wij, dus ook marmerpapier met mengsel gelijmd op basispapier.
Hoe is dit te verklaren? Ligt het dan toch aan de kwaliteit van het basispapier?


Mislukte schutbladen , één en al golving.
SPRINGRUG
In de middag gaan we verder met de springrug. Na elkaar worden onderborden, naaibandjes, kapitaalband, strook linnen / shirting en bovenbord op het boekblok aangebracht. Daarna wordt de rug opgebouwd met strookjes ruggebord.
Een uitgebreide beschrijving van deze etappes is te lezen in de verslagen van augustus en september 2010 op deze site.
.
Op maat snijden onderborden met behulp van een hoeklijn.

Links:in de hoeklijn ligt nog een extra latje om de juiste breedte van de overstek te verkrijgen
Rechts: de naaibandjes worden gespreid op het onderbord geplakt.

De rug wordt opgebouwd met een paar laagjes dun bord.
Het boek moet nu alleen nog bekleed worden en we speken af dit thuis te doen volgens de beschrijvingen die staan in de verslagen van oktober 2010 en januari 2011